autokefaliczny

Polish

Etymology

From autokefalia +‎ -iczny.

Pronunciation

• IPA^(key): /aw.tɔ.kɛ.faˈlit͡ʂ.nɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡ʂnɨ
• Syllabification: au‧to‧ke‧fa‧licz‧ny

Adjective

autokefaliczny (not comparable, no derived adverb)

1. (relational, Eastern Orthodoxy) autocephalous

Declension

Declension of autokefaliczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	autokefaliczny		autokefaliczna	autokefaliczne	autokefaliczni	autokefaliczne
genitive	autokefalicznego		autokefalicznej	autokefalicznego	autokefalicznych
dative	autokefalicznemu		autokefalicznej	autokefalicznemu	autokefalicznym
accusative	autokefalicznego	autokefaliczny	autokefaliczną	autokefaliczne	autokefalicznych	autokefaliczne
instrumental	autokefalicznym		autokefaliczną	autokefalicznym	autokefalicznymi
locative	autokefalicznym		autokefalicznej	autokefalicznym	autokefalicznych

Further reading

• autokefaliczny in Polish dictionaries at PWN