autoplagiat
Polish edit
Etymology edit
From auto- + plagiat. First attested in 1918.[1][2]
Pronunciation edit
Noun edit
autoplagiat m inan
- autoplagiarism, duplicate publication, self-plagiarism (act of publishing the same intellectual material more than once, by the author or publisher)
- autoplagiarism, duplicate publication, self-plagiarism (text or other work resulting from this act)
Declension edit
Declension of autoplagiat
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | autoplagiat | autoplagiaty |
| genitive | autoplagiatu | autoplagiatów |
| dative | autoplagiatowi | autoplagiatom |
| accusative | autoplagiat | autoplagiaty |
| instrumental | autoplagiatem | autoplagiatami |
| locative | autoplagiacie | autoplagiatach |
| vocative | autoplagiacie | autoplagiaty |
Related terms edit
adjectives
nouns
verbs
- plagiatować impf
- splagiatować pf
References edit
- ^ Polska Akademia Umiejętności (1918) Dzieje literatury pięknej w Polsce[1], volume 21, page 157: “Ten autoplagiat, spowodowany prawdopodobnie brakiem czasu na skomponowanie oryginalnego utworu, zamyka działalność prowincyonalnego panegirysty litewskiego.”
- ^ autoplagiat in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading edit
- autoplagiat in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- autoplagiat in Polish dictionaries at PWN