avantüriye

Turkish

Etymology

From French aventurier.

Pronunciation

• IPA^(key): /a.vɑn.ty.ɾi.je/

Adjective

avantüriye

1. adventurous

Noun

avantüriye (definite accusative avantüriyeyi, plural avantüriyeler)

1. adventurer (male)

   Synonym: avantüriyer (female)

Declension

Inflection
Nominative	avantüriye
Definite accusative	avantüriyeyi
	Singular	Plural
Nominative	avantüriye	avantüriyeler
Definite accusative	avantüriyeyi	avantüriyeleri
Dative	avantüriyeye	avantüriyelere
Locative	avantüriyede	avantüriyelerde
Ablative	avantüriyeden	avantüriyelerden
Genitive	avantüriyenin	avantüriyelerin
Predicative forms Singular Plural 1st singular avantüriyeyim avantüriyelerim 2nd singular avantüriyesin avantüriyelersin 3rd singular avantüriye avantüriyedir avantüriyeler avantüriyelerdir 1st plural avantüriyeyiz avantüriyeleriz 2nd plural avantüriyesiniz avantüriyelersiniz 3rd plural avantüriyeler avantüriyelerdir