Latin edit

Etymology edit

From āverta.

Noun edit

āvertārius m (genitive āvertāriī or āvertārī); second declension

  1. packhorse

Declension edit

Second-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative āvertārius āvertāriī
Genitive āvertāriī
āvertārī1
āvertāriōrum
Dative āvertāriō āvertāriīs
Accusative āvertārium āvertāriōs
Ablative āvertāriō āvertāriīs
Vocative āvertārie āvertāriī

1Found in older Latin (until the Augustan Age).

References edit