awanturowanie

Polish

Etymology

From awanturować +‎ -anie.

Pronunciation

• IPA^(key): /a.van.tu.rɔˈva.ɲɛ/
• Rhymes: -aɲɛ
• Syllabification: a‧wan‧tu‧ro‧wa‧nie

Noun

awanturowanie n

1. verbal noun of awanturować

Declension

Declension of awanturowanie

	singular
nominative	awanturowanie
genitive	awanturowania
dative	awanturowaniu
accusative	awanturowanie
instrumental	awanturowaniem
locative	awanturowaniu
vocative	awanturowanie