azaliwiem

Old Polish

Etymology

Univerbation of azali +‎ wiem. First attested in the 14th century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /azaːlʲivjɛ(ː)m/
• IPA^(key): (15^th CE) /azɒlʲivjɛm/, /azɒlʲivjem/

Particle

azaliwiem

1. (attested in Lesser Poland) interrogative particle: introduces a yes-no question
   • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki‎^[1], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego, pages 40, 9:

     Slowo liche postawili sø przeciwo mne: azaliwem, ien spi, ne prziloszi, abi wstal (numquid qui dormit non adiciet, ut resurgat)?

     [Słowo liche postawili są przeciwo mnie: azaliwiem, jen śpi, nie przyłoży, aby wstał (numquid qui dormit non adiciet, ut resurgat)?]

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “azaliwiem”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN