Latin

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

Only attested once in the Satyricon, of uncertain origin and meaning.

Pronunciation

edit

Noun

edit

bacciballum n (genitive bacciballī); second declension

  1. (hapax, colloquial) a young and attractive woman
    • c. 27 CE – 66 CE, Petronius, Satyricon 61:
      Cum adhuc servirem, habitabamus in vico angusto; nunc Gavillae domus est. Ibi, quomodo dii volunt, amare coepi uxorem Terentii coponis: noveratis Melissam Tarentinam, pulcherrimum bacciballum. Sed ego non mehercules corporaliter aut propter res venerias curavi, sed magis quod benemoria fuit.

Declension

edit

Second-declension noun (neuter).

Case Singular Plural
Nominative bacciballum bacciballa
Genitive bacciballī bacciballōrum
Dative bacciballō bacciballīs
Accusative bacciballum bacciballa
Ablative bacciballō bacciballīs
Vocative bacciballum bacciballa

References

edit