Faroese edit

Etymology edit

From Old Norse banamaðr.

Noun edit

banamaður m (genitive singular banamans, plural banamenn)

  1. slayer, killer, homicide

Declension edit

m41 Singular Plural
Indefinite Definite Indefinite Definite
Nominative banamaður banamaðurin banamenn banamenninir
Accusative banamann banamannin banamenn banamenninar
Dative banamanni banamanninum banamonnum banamonnunum
Genitive banamans banamansins banamanna banamannanna

Further reading edit