bantáilliúir

Irish

Etymology

From ban- (feminine prefix) +‎ táilliúir (“tailor”).

Noun

bantáilliúir m (genitive singular bantáilliúra, nominative plural bantáilliúirí)

1. tailoress

Declension

Declension of bantáilliúir

Third declension

Bare forms: Case Singular Plural Nominative bantáilliúir bantáilliúirí Vocative a bhantáilliúir a bhantáilliúirí Genitive bantáilliúra bantáilliúirí Dative bantáilliúir bantáilliúirí

Forms with the definite article: Case Singular Plural Nominative an bantáilliúir na bantáilliúirí Genitive an bhantáilliúra na mbantáilliúirí Dative leis an mbantáilliúir don bhantáilliúir leis na bantáilliúirí

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
bantáilliúir	bhantáilliúir	mbantáilliúir
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “bantáilliúir”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• de Bhaldraithe, Tomás (1959) “bantáilliúir”, in English-Irish Dictionary, An Gúm