bariet

Dutch

Etymology

Borrowed from French barite, from New Latin baryta, from Ancient Greek βαρύτης (barútēs).

Pronunciation

• IPA^(key): /baːˈrit/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: ba‧riet
• Rhymes: -it

Noun

bariet n (uncountable)

1. barite, baryte [from ca. 1800]
   • 1804, Edme Jean Baptiste Bouillon LaGrange, Handboek van een zamenstel der scheikunde, abbr. tr. from French by J. S. Swaan, publ. by Cornel & Van Baalen, page 352.

     De zelvſtandigheden, die haar onthouden zijn de koolſtofzuure Bariet, wettherit, zwavelzuure Bariet, zwaarſpaath, zwaaraartige rotzen.

     (please add an English translation of this quotation)

See also

• bariumsulfaat