barwnikowy

Polish

Etymology

From barwnik +‎ -owy. First attested in 1853.

Pronunciation

• IPA^(key): /barv.ɲiˈkɔ.vɨ/
• Rhymes: -ɔvɨ
• Syllabification: barw‧ni‧ko‧wy

Adjective

barwnikowy (not comparable, no derived adverb)

1. (relational) dye (colorant, especially one that has an affinity to the substrate to which it is applied)
   • 1853, Antoni Kryszka, Mechanika życia ludzkiego czyli Budowa ciała i sprawy żywotne‎^[1], page 75:

     Pomiędzy powłokami znajdujące się odstępy są przezroczyste, lub massą barwnikową, pigmentem napełnione.

     The gaps found between the layers are transparent, or a dye mass, filled with pigment.

Declension

Declension of barwnikowy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	barwnikowy		barwnikowa	barwnikowe	barwnikowi	barwnikowe
genitive	barwnikowego		barwnikowej	barwnikowego	barwnikowych
dative	barwnikowemu		barwnikowej	barwnikowemu	barwnikowym
accusative	barwnikowego	barwnikowy	barwnikową	barwnikowe	barwnikowych	barwnikowe
instrumental	barwnikowym		barwnikową	barwnikowym	barwnikowymi
locative	barwnikowym		barwnikowej	barwnikowym	barwnikowych

Related terms

adjectives

• barwnikotwórczy
• barwny

 

adverb

• barwnie

 

nouns

• barwa
• barwnik
• barwnikarstwo
• barwność

 

verbs

• barwić impf

 

Further reading

• barwnikowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• barwnikowy in Polish dictionaries at PWN