beiskleikr

Old Norse

Etymology

From beiskr +‎ -leikr.

Noun

beiskleikr m

1. bitterness, harshness

Declension

  Declension of beiskleikr (strong a-stem)

masculine	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	beiskleikr	beiskleikrinn	beiskleikar	beiskleikarnir
accusative	beiskleik	beiskleikinn	beiskleika	beiskleikana
dative	beiskleiki	beiskleikinum	beiskleikum	beiskleikunum
genitive	beiskleiks	beiskleiksins	beiskleika	beiskleikanna

References

• “beiskleikr”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press