Luxembourgish

edit

Etymology

edit

From be- +‎ tuppen.

Verb

edit

betuppen (third-person singular present betuppt, past participle betuppt, auxiliary verb hunn)

  1. to swab

Conjugation

edit
Regular
infinitive betuppen
participle betuppt
auxiliary hunn
present
indicative
imperative
1st singular betuppen
2nd singular betupps betupp
3rd singular betuppt
1st plural betuppen
2nd plural betuppt betuppt
3rd plural betuppen
(n) or (nn) indicates the Eifeler Regel.