Luxembourgish edit

Etymology edit

From be- +‎ tuppen.

Verb edit

betuppen (third-person singular present betuppt, past participle betuppt, auxiliary verb hunn)

  1. to swab

Conjugation edit

Regular
infinitive betuppen
participle betuppt
auxiliary hunn
present
indicative
imperative
1st singular betuppen
2nd singular betupps betupp
3rd singular betuppt
1st plural betuppen
2nd plural betuppt betuppt
3rd plural betuppen
(n) or (nn) indicates the Eifeler Regel.