bezwyznaniowiec
Polish
editEtymology
editFrom bezwyznaniowy + -iec. First attested in 1871[1][2]
Pronunciation
editNoun
editbezwyznaniowiec m pers
Declension
editDeclension of bezwyznaniowiec
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | bezwyznaniowiec | bezwyznaniowcy/bezwyznaniowce (deprecative) |
genitive | bezwyznaniowca | bezwyznaniowców |
dative | bezwyznaniowcowi | bezwyznaniowcom |
accusative | bezwyznaniowca | bezwyznaniowców |
instrumental | bezwyznaniowcem | bezwyznaniowcami |
locative | bezwyznaniowcu | bezwyznaniowcach |
vocative | bezwyznaniowcze | bezwyznaniowcy |
Related terms
editadjective
adverb
nouns
References
edit- ^ Karol Witte (1871) Wielka i mała polityka Galycyi ...[1] (in Polish), page 5
- ^ bezwyznaniowiec in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
edit- bezwyznaniowiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- bezwyznaniowiec in Polish dictionaries at PWN