bezzałogowiec

Polish

Etymology

From bezzałogowy +‎ -iec. First attested in 1996.

Pronunciation

• IPA^(key): /bɛz.za.wɔˈɡɔ.vjɛt͡s/
• Rhymes: -ɔvjɛt͡s
• Syllabification: bez‧za‧ło‧go‧wiec

Noun

bezzałogowiec m animal or m inan

1. (aircraft, colloquial) UAV, drone, unmanned aerial vehicle

   Synonym: bezpilotowiec

Declension

Declension of bezzałogowiec

	singular	plural
nominative	bezzałogowiec	bezzałogowce
genitive	bezzałogowca	bezzałogowców
dative	bezzałogowcowi	bezzałogowcom
accusative	bezzałogowca/bezzałogowiec	bezzałogowce
instrumental	bezzałogowcem	bezzałogowcami
locative	bezzałogowcu	bezzałogowcach
vocative	bezzałogowcu	bezzałogowce

Related terms

adjective

• bezzałogowy

 

adverb

• bezzałogowo

 

noun

• załoga

 

Further reading

• bezzałogowiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bezzałogowiec in Polish dictionaries at PWN