bicaudatus
Latin
editEtymology
editPronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /bi.kau̯ˈdaː.tus/, [bɪkäu̯ˈd̪äːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /bi.kau̯ˈda.tus/, [bikäu̯ˈd̪äːt̪us]
Adjective
editbicaudātus (feminine bicaudāta, neuter bicaudātum); first/second-declension adjective
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | bicaudātus | bicaudāta | bicaudātum | bicaudātī | bicaudātae | bicaudāta | |
Genitive | bicaudātī | bicaudātae | bicaudātī | bicaudātōrum | bicaudātārum | bicaudātōrum | |
Dative | bicaudātō | bicaudātō | bicaudātīs | ||||
Accusative | bicaudātum | bicaudātam | bicaudātum | bicaudātōs | bicaudātās | bicaudāta | |
Ablative | bicaudātō | bicaudātā | bicaudātō | bicaudātīs | |||
Vocative | bicaudāte | bicaudāta | bicaudātum | bicaudātī | bicaudātae | bicaudāta |
References
edit- bicaudatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- bicaudatus in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016