bicoloratus
Latin edit
Etymology edit
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /bi.ko.loːˈraː.tus/, [bɪkɔɫ̪oːˈräːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /bi.ko.loˈra.tus/, [bikoloˈräːt̪us]
Adjective edit
bicolōrātus (feminine bicolōrāta, neuter bicolōrātum); first/second-declension adjective
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | bicolōrātus | bicolōrāta | bicolōrātum | bicolōrātī | bicolōrātae | bicolōrāta | |
Genitive | bicolōrātī | bicolōrātae | bicolōrātī | bicolōrātōrum | bicolōrātārum | bicolōrātōrum | |
Dative | bicolōrātō | bicolōrātō | bicolōrātīs | ||||
Accusative | bicolōrātum | bicolōrātam | bicolōrātum | bicolōrātōs | bicolōrātās | bicolōrāta | |
Ablative | bicolōrātō | bicolōrātā | bicolōrātō | bicolōrātīs | |||
Vocative | bicolōrāte | bicolōrāta | bicolōrātum | bicolōrātī | bicolōrātae | bicolōrāta |
References edit
- bicoloratus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- bicoloratus in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016