Old Polish edit

Etymology edit

Borrowed from Middle High German bindunge.[1][2][3] First attested in 1427.

Pronunciation edit

  • IPA(key): (10th–15th CE) /bjɛnduɡa/
  • IPA(key): (15th CE) /bjɛnduɡa/

Noun edit

bienduga f

  1. coast that is convenient for the shipment of trees
    • 1912 [1427], Monumenta Iuris cura praepositorum Chartophylacio Maximo Varsoviensi, volume V, page 72:
      Cum una rippa fluuii Bebrza circa locum benduga, vbi robora ligantur
      [Cum una rippa fluuii Biebrza circa locum bienduga, vbi robora ligantur]

Descendants edit

  • Masurian: bziéndugä
  • Polish: binduga

References edit

  1. ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “binduga”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  2. ^ Stanisław Dubisz, editor (2003), “binduga”, in Uniwersalny słownik języka polskiego [Universal dictionary of the Polish language]‎[1] (in Polish), volumes 1-4, Warsaw: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, →ISBN
  3. ^ Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “binduga”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN