bilingwalny
Polish edit
Etymology edit
Borrowed from English bilingual + -ny.[1] By surface analysis, bilingwizm + -alny. First attested in 1968.[2][3]
Pronunciation edit
Adjective edit
bilingwalny (not comparable, no derived adverb)
- bilingual (speaking two languages)
- Synonym: dwujęzyczny
Declension edit
Declension of bilingwalny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | bilingwalny | bilingwalna | bilingwalne | bilingwalni | bilingwalne | |
| genitive | bilingwalnego | bilingwalnej | bilingwalnego | bilingwalnych | ||
| dative | bilingwalnemu | bilingwalnej | bilingwalnemu | bilingwalnym | ||
| accusative | bilingwalnego | bilingwalny | bilingwalną | bilingwalne | bilingwalnych | bilingwalne |
| instrumental | bilingwalnym | bilingwalną | bilingwalnym | bilingwalnymi | ||
| locative | bilingwalnym | bilingwalnej | bilingwalnym | bilingwalnych | ||
Related terms edit
nouns
References edit
- ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “bilingwalny”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
- ^ Edward Balcerzan (1968) Styl i poetyka twórczości dwujęzycznej Brunona Jasieńskiego: z zagadnień teorii przekładu[1] (in Polish), page 218
- ^ bilingwalny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading edit
- bilingwalny in Polish dictionaries at PWN