Wiktionary

bilingwalny

Polish

edit

Etymology

edit

Adapted borrowing of English bilingual +‎ -ny.[1] By surface analysis, bilingwizm +‎ -alny. First attested in 1968.[2][3]

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /bi.liŋˈɡval.nɨ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -alnɨ
  • Syllabification: bi‧lin‧gwal‧ny

Adjective

edit

bilingwalny (not comparable, no derived adverb)

  1. bilingual (speaking two languages)
    Synonym: dwujęzyczny

Declension

edit
Declension of bilingwalny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative bilingwalny bilingwalna bilingwalne bilingwalni bilingwalne
genitive bilingwalnego bilingwalnej bilingwalnego bilingwalnych
dative bilingwalnemu bilingwalnej bilingwalnemu bilingwalnym
accusative bilingwalnego bilingwalny bilingwalną bilingwalne bilingwalnych bilingwalne
instrumental bilingwalnym bilingwalną bilingwalnym bilingwalnymi
locative bilingwalnym bilingwalnej bilingwalnym bilingwalnych
edit
nouns

References

edit
  1. ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “bilingwalny”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  2. ^ Edward Balcerzan (1968) Styl i poetyka twórczości dwujęzycznej Brunona Jasieńskiego: z zagadnień teorii przekładu‎[1] (in Polish), page 218
  3. ^ bilingwalny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

edit
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=bilingwalny&oldid=81035557"