bimbrownictwo

Polish

Etymology

From bimbrownik +‎ -ctwo. First attested in 1943.

Pronunciation

• IPA^(key): /bim.brɔvˈɲit͡s.tfɔ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡stfɔ
• Syllabification: bim‧brow‧nic‧two

Noun

bimbrownictwo n

1. moonshining (moonshine production)

Declension

Declension of bimbrownictwo

	singular
nominative	bimbrownictwo
genitive	bimbrownictwa
dative	bimbrownictwu
accusative	bimbrownictwo
instrumental	bimbrownictwem
locative	bimbrownictwie
vocative	bimbrownictwo

Related terms

adjectives

• bimbrowniczy
• bimbrowy

 

nouns

• bimber
• bimbrarz
• bimbrownia
• bimbrowniczka
• bimbrownik

 

Further reading

• bimbrownictwo in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bimbrownictwo in Polish dictionaries at PWN