bioniczny

Polish

Etymology

From bionika +‎ -iczny. First attested in 1960.

Pronunciation

• IPA^(key): /bjɔˈɲit͡ʂ.nɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -it͡ʂnɨ
• Syllabification: bio‧nicz‧ny

Adjective

bioniczny (not comparable, no derived adverb)

1. (relational) bionic (relating to bionics)

Declension

Declension of bioniczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	bioniczny		bioniczna	bioniczne	bioniczni	bioniczne
genitive	bionicznego		bionicznej	bionicznego	bionicznych
dative	bionicznemu		bionicznej	bionicznemu	bionicznym
accusative	bionicznego	bioniczny	bioniczną	bioniczne	bionicznych	bioniczne
instrumental	bionicznym		bioniczną	bionicznym	bionicznymi
locative	bionicznym		bionicznej	bionicznym	bionicznych

Related terms

nouns

• bionik
• bionika

 

Further reading

• bioniczny in Polish dictionaries at PWN