blandiloquentia
Latin edit
Etymology edit
From blandiloquens + -ia.
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /blan.di.loˈkʷen.ti.a/, [bɫ̪än̪d̪ɪɫ̪ɔˈkʷɛn̪t̪iä]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /blan.di.loˈkwen.t͡si.a/, [blän̪d̪iloˈkwɛnt̪͡s̪iä]
Noun edit
blandiloquentia f (genitive blandiloquentiae); first declension
Declension edit
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | blandiloquentia | blandiloquentiae |
Genitive | blandiloquentiae | blandiloquentiārum |
Dative | blandiloquentiae | blandiloquentiīs |
Accusative | blandiloquentiam | blandiloquentiās |
Ablative | blandiloquentiā | blandiloquentiīs |
Vocative | blandiloquentia | blandiloquentiae |
References edit
- “blandiloquentia”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “blandiloquentia”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- blandiloquentia in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.