Dutch edit

Etymology edit

Compound of braak (fallow) +‎ akker (field).

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈbraːkˌɑ.kər/
  • Hyphenation: braak‧ak‧ker

Noun edit

braakakker m (plural braakakkers, diminutive braakakkertje n)

  1. (agriculture) fallow field (piece of unused farmland)