braakakker
Dutch edit
Etymology edit
Compound of braak (“fallow”) + akker (“field”).
Pronunciation edit
Noun edit
braakakker m (plural braakakkers, diminutive braakakkertje n)
- (agriculture) fallow field (piece of unused farmland)
Compound of braak (“fallow”) + akker (“field”).
braakakker m (plural braakakkers, diminutive braakakkertje n)