Dutch

edit

Etymology

edit

Compound of braak (fallow) +‎ akker (field).

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈbraːkˌɑ.kər/
  • Hyphenation: braak‧ak‧ker

Noun

edit

braakakker m (plural braakakkers, diminutive braakakkertje n)

  1. (agriculture) fallow field (piece of unused farmland)