Latin

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

Borrowed from Ancient Greek βραβεῖον (brabeîon, prize); see modern βραβείο (vraveío).[1]

Pronunciation

edit

Noun

edit

bravīum n (genitive bravīī); second declension

  1. prize, reward

Declension

edit

Second-declension noun (neuter).

Case Singular Plural
Nominative bravīum bravīa
Genitive bravīī bravīōrum
Dative bravīō bravīīs
Accusative bravīum bravīa
Ablative bravīō bravīīs
Vocative bravīum bravīa

References

edit
  • bravium in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • Antiphonale Monasticum 313 (Desclée et Socii 1934) (rendering I Cor. ix, 24 as: "Nescítis quod ii in stádio currunt, omnes quidem currunt, sed unus áccipit bravíum? Sic cúrrite ut comprehendátis."); Breviarium Romanum, Pars Hiemalis 394 (Fratres Benziger 1906) (same).
  1. ^ Rich, Anthony (1849) “brabeum”, in The Illustrated Companion to the Latin Dictionary and Greek Lexicon[1], London: Longmans, page 88a