breviloquentia
Latin edit
Etymology edit
From breviloquēns (“short, concise in speaking”) + -ia.
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /bre.u̯i.loˈkʷen.ti.a/, [breu̯ɪɫ̪ɔˈkʷɛn̪t̪iä]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /bre.vi.loˈkwen.t͡si.a/, [breviloˈkwɛnt̪͡s̪iä]
Noun edit
breviloquentia f (genitive breviloquentiae); first declension
- brevity, conciseness (of speech)
Declension edit
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | breviloquentia | breviloquentiae |
Genitive | breviloquentiae | breviloquentiārum |
Dative | breviloquentiae | breviloquentiīs |
Accusative | breviloquentiam | breviloquentiās |
Ablative | breviloquentiā | breviloquentiīs |
Vocative | breviloquentia | breviloquentiae |
Related terms edit
References edit
- “breviloquentia”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- breviloquentia in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.