brunigi

See also: brūnīgi

Esperanto

Etymology

From bruna (“brown”) +‎ -igi.

Pronunciation

• IPA^(key): [brunˈiɡi]
• Rhymes: -iɡi
• Hyphenation: brun‧i‧gi

Verb

brunigi (present brunigas, past brunigis, future brunigos, conditional brunigus, volitive brunigu)

1. (transitive) to turn (something) brown

Conjugation

Conjugation of brunigi present past future singular plural singular plural singular plural tense brunigas brunigis brunigos active participle bruniganta brunigantaj bruniginta brunigintaj brunigonta brunigontaj acc. brunigantan brunigantajn brunigintan brunigintajn brunigontan brunigontajn passive participle brunigata brunigataj brunigita brunigitaj brunigota brunigotaj acc. brunigatan brunigatajn brunigitan brunigitajn brunigotan brunigotajn nominal active participle bruniganto brunigantoj bruniginto brunigintoj brunigonto brunigontoj acc. bruniganton brunigantojn bruniginton brunigintojn brunigonton brunigontojn nominal passive participle brunigato brunigatoj brunigito brunigitoj brunigoto brunigotoj acc. brunigaton brunigatojn brunigiton brunigitojn brunigoton brunigotojn adverbial active participle brunigante bruniginte brunigonte adverbial passive participle brunigate brunigite brunigote infinitive brunigi imperative brunigu conditional brunigus