buntowanie

Polish

Etymology

From buntować +‎ -anie.

Pronunciation

• IPA^(key): /bun.tɔˈva.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aɲɛ
• Syllabification: bun‧to‧wa‧nie

Noun

buntowanie n

1. verbal noun of buntować

Declension

Declension of buntowanie

	singular
nominative	buntowanie
genitive	buntowania
dative	buntowaniu
accusative	buntowanie
instrumental	buntowaniem
locative	buntowaniu
vocative	buntowanie

Further reading

• buntowanie in Polish dictionaries at PWN