capitilavium
Latin edit
Etymology edit
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /ka.pi.tiˈla.u̯i.um/, [käpɪt̪ɪˈɫ̪äu̯iʊ̃ˑ]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ka.pi.tiˈla.vi.um/, [käpit̪iˈläːvium]
Noun edit
capitilavium n (genitive capitilaviī or capitilavī); second declension
Declension edit
Second-declension noun (neuter).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | capitilavium | capitilavia |
Genitive | capitilaviī capitilavī1 |
capitilaviōrum |
Dative | capitilaviō | capitilaviīs |
Accusative | capitilavium | capitilavia |
Ablative | capitilaviō | capitilaviīs |
Vocative | capitilavium | capitilavia |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).