Latin edit

Pronunciation edit

Etymology 1 edit

Neuter substantive from carcerārius (adjective), elliptically for carcerārium tribūtum (carceral contribution).

Alternative forms edit

Noun edit

carcerārium n (genitive carcerāriī or carcerārī); second declension

  1. (Medieval Latin) jailer’s fees, prison fees (money paid to a jailkeeper by or on behalf of a prisoner for the food and drink supplied to that prisoner during incarceration)
    Synonyms: carcerātica f, geolāgium n
    • 1315 April 1st, Ludovicus X Rex, “Ordonance touchant le payement des dettes actives des Juifs. Elle contient de differentes diſpoſitions touchant les fiefs, les alleux, &c.”, in Ordonnances des Roys de France de la troisiéme Race, Recueillies par ordre Chronologique., premier volume [first volume] (overall work in French), Paris: Imprimerie Royale, published 1723, page 556, article 16:
      Cum ſuper eo quod frequenter aliquem capi & incarcerati contingit, & causâ cognitâ innocentem, ſeu inculpabilem reperiri, & nihilominus detineri, pro geolagio, ſeu carceragio, & ſcripturâ, peterent ab hujuſmodi extorſionibus deſiſtere & ceſſare.
      (please add an English translation of this quotation)
Declension edit

Second-declension noun (neuter).

Case Singular Plural
Nominative carcerārium carcerāria
Genitive carcerāriī
carcerārī1
carcerāriōrum
Dative carcerāriō carcerāriīs
Accusative carcerārium carcerāria
Ablative carcerāriō carcerāriīs
Vocative carcerārium carcerāria

1Found in older Latin (until the Augustan Age).

Derived terms edit
Descendants edit
  • Old Spanish: carcelage

Further reading edit

Etymology 2 edit

See the etymology of the corresponding lemma form.

Adjective edit

carcerārium

  1. inflection of carcerārius:
    1. nominative/accusative/vocative neuter singular
    2. accusative masculine singular

Noun edit

carcerārium m

  1. accusative singular of carcerārius