carminabundus
Latin edit
Etymology edit
From carminō (“create verse, versify”) + -bundus.
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /kar.mi.naːˈbun.dus/, [kärmɪnäːˈbʊn̪d̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /kar.mi.naˈbun.dus/, [kärminäˈbun̪d̪us]
Adjective edit
carminābundus (feminine carminābunda, neuter carminābundum); first/second-declension adjective
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | carminābundus | carminābunda | carminābundum | carminābundī | carminābundae | carminābunda | |
Genitive | carminābundī | carminābundae | carminābundī | carminābundōrum | carminābundārum | carminābundōrum | |
Dative | carminābundō | carminābundō | carminābundīs | ||||
Accusative | carminābundum | carminābundam | carminābundum | carminābundōs | carminābundās | carminābunda | |
Ablative | carminābundō | carminābundā | carminābundō | carminābundīs | |||
Vocative | carminābunde | carminābunda | carminābundum | carminābundī | carminābundae | carminābunda |
References edit
- “carminabundus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- carminabundus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.