Latin edit

Pronunciation edit

Etymology 1 edit

From carmen (song) +‎ .

Verb edit

carminō (present infinitive carmināre, perfect active carmināvī, supine carminātum); first conjugation

  1. to make verses
Conjugation edit
   Conjugation of carminō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present carminō carminās carminat carmināmus carminātis carminant
imperfect carminābam carminābās carminābat carminābāmus carminābātis carminābant
future carminābō carminābis carminābit carminābimus carminābitis carminābunt
perfect carmināvī carmināvistī carmināvit carmināvimus carmināvistis carmināvērunt,
carmināvēre
pluperfect carmināveram carmināverās carmināverat carmināverāmus carmināverātis carmināverant
future perfect carmināverō carmināveris carmināverit carmināverimus carmināveritis carmināverint
passive present carminor carmināris,
carmināre
carminātur carmināmur carmināminī carminantur
imperfect carminābar carminābāris,
carminābāre
carminābātur carminābāmur carminābāminī carminābantur
future carminābor carmināberis,
carminābere
carminābitur carminābimur carminābiminī carminābuntur
perfect carminātus + present active indicative of sum
pluperfect carminātus + imperfect active indicative of sum
future perfect carminātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present carminem carminēs carminet carminēmus carminētis carminent
imperfect carminārem carminārēs carmināret carminārēmus carminārētis carminārent
perfect carmināverim carmināverīs carmināverit carmināverīmus carmināverītis carmināverint
pluperfect carmināvissem carmināvissēs carmināvisset carmināvissēmus carmināvissētis carmināvissent
passive present carminer carminēris,
carminēre
carminētur carminēmur carminēminī carminentur
imperfect carminārer carminārēris,
carminārēre
carminārētur carminārēmur carminārēminī carminārentur
perfect carminātus + present active subjunctive of sum
pluperfect carminātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present carminā carmināte
future carminātō carminātō carminātōte carminantō
passive present carmināre carmināminī
future carminātor carminātor carminantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives carmināre carmināvisse carminātūrum esse carminārī carminātum esse carminātum īrī
participles carmināns carminātūrus carminātus carminandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
carminandī carminandō carminandum carminandō carminātum carminātū
Derived terms edit

Etymology 2 edit

From carmen (card for wool or flax) +‎ .

Verb edit

carminō (present infinitive carmināre, perfect active carmināvī, supine carminātum); first conjugation

  1. to card, produce by carding
Conjugation edit
   Conjugation of carminō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present carminō carminās carminat carmināmus carminātis carminant
imperfect carminābam carminābās carminābat carminābāmus carminābātis carminābant
future carminābō carminābis carminābit carminābimus carminābitis carminābunt
perfect carmināvī carmināvistī carmināvit carmināvimus carmināvistis carmināvērunt,
carmināvēre
pluperfect carmināveram carmināverās carmināverat carmināverāmus carmināverātis carmināverant
future perfect carmināverō carmināveris carmināverit carmināverimus carmināveritis carmināverint
passive present carminor carmināris,
carmināre
carminātur carmināmur carmināminī carminantur
imperfect carminābar carminābāris,
carminābāre
carminābātur carminābāmur carminābāminī carminābantur
future carminābor carmināberis,
carminābere
carminābitur carminābimur carminābiminī carminābuntur
perfect carminātus + present active indicative of sum
pluperfect carminātus + imperfect active indicative of sum
future perfect carminātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present carminem carminēs carminet carminēmus carminētis carminent
imperfect carminārem carminārēs carmināret carminārēmus carminārētis carminārent
perfect carmināverim carmināverīs carmināverit carmināverīmus carmināverītis carmināverint
pluperfect carmināvissem carmināvissēs carmināvisset carmināvissēmus carmināvissētis carmināvissent
passive present carminer carminēris,
carminēre
carminētur carminēmur carminēminī carminentur
imperfect carminārer carminārēris,
carminārēre
carminārētur carminārēmur carminārēminī carminārentur
perfect carminātus + present active subjunctive of sum
pluperfect carminātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present carminā carmināte
future carminātō carminātō carminātōte carminantō
passive present carmināre carmināminī
future carminātor carminātor carminantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives carmināre carmināvisse carminātūrum esse carminārī carminātum esse carminātum īrī
participles carmināns carminātūrus carminātus carminandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
carminandī carminandō carminandum carminandō carminātum carminātū
Derived terms edit
Descendants edit

References edit

  • carmino”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • carmino in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.

Spanish edit

Verb edit

carmino

  1. first-person singular present indicative of carminar