casanicus
Latin edit
Etymology edit
From casa (“hut, cottage”) + -icus (“-ic”, adjective-forming derivational suffix).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /kaˈsaː.ni.kus/, [käˈs̠äːnɪkʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /kaˈsa.ni.kus/, [käˈs̬äːnikus]
Adjective edit
casānicus (feminine casānica, neuter casānicum); first/second-declension adjective
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | casānicus | casānica | casānicum | casānicī | casānicae | casānica | |
Genitive | casānicī | casānicae | casānicī | casānicōrum | casānicārum | casānicōrum | |
Dative | casānicō | casānicō | casānicīs | ||||
Accusative | casānicum | casānicam | casānicum | casānicōs | casānicās | casānica | |
Ablative | casānicō | casānicā | casānicō | casānicīs | |||
Vocative | casānice | casānica | casānicum | casānicī | casānicae | casānica |
References edit
- casanicus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.