celiandre
Catalan edit
Alternative forms edit
Etymology edit
Likely a semi-learned borrowing from Latin coriandrum.
Pronunciation edit
Noun edit
celiandre m (plural celiandres)
Further reading edit
- “celiandre” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
- “celiandre” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.