Latin

edit

Etymology

edit

From centi- (hundred) +‎ manus (hand), a calque of Ancient Greek ἑκατόγχειρος (hekatónkheiros).

Adjective

edit

centimanus (feminine centimana, neuter centimanum); first/second-declension adjective

  1. hundred-handed
    • 65 BCE – 8 BCE, Horace, Carmina 2.17.14:
      Me nec Chimaerae spiritus igneae
      nec si resurgat centimanus Gyas
      divellet umquam: sic potenti
      Iustitiae placitumque Parcis

Declension

edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative centimanus centimana centimanum centimanī centimanae centimana
Genitive centimanī centimanae centimanī centimanōrum centimanārum centimanōrum
Dative centimanō centimanō centimanīs
Accusative centimanum centimanam centimanum centimanōs centimanās centimana
Ablative centimanō centimanā centimanō centimanīs
Vocative centimane centimana centimanum centimanī centimanae centimana

Descendants

edit

References

edit

centimanus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press