chachmęt

Polish

Etymology

Deverbal from chachmęcić.

Pronunciation

• (Masovia):
  • (Far Masovian) IPA^(key): /ˈxaxmɛnt/

Noun

chachmęt m pers

1. (Far Masovian, derogatory) convoluter (one who makes something complicated so as to hide one's guilt or bad actions)

Further reading

• Antoni Waga (1860) “chachmęt”, in “Abecadłowy spis wyrazów ludowego języka w okolicach Łomży, Wizny i przyległych”, in Kazimierz Władysław Wóycicki, editor, Biblioteka Warszawska (in Polish), volume 2, Warsaw, page 750