chodźić

See also: chodzić

Upper Sorbian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *xoditi.

Pronunciation

• IPA^(key): /xɔd͡ʑit͡ʃ/

Verb

chodźić impf

1. to go (on foot)

Usage notes

Chodźić is in the class of Upper Sorbian abstract verbs. Its counterpart, hić is a concrete verb.

Conjugation

Conjugation of chodźić (imperfective)

	person	singular	dual		plural
			virile	nonvirile
infinitive		chodźić
transgressive		chodźo, chodźicy
present tense	1st	chodźu	chodźimoj		chodźimy
	2nd	chodźiš	chodźitaj	chodźitej	chodźiće
	3rd	chodźi	chodźitaj	chodźitej	chodźa
past tense	1st	chodźach	chodźachmoj		chodźachmy
	2nd	chodźeše	chodźeštaj	chodźeštej	chodźešće
	3rd	chodźeše	chodźeštaj	chodźeštej	chodźachu
imperative	1st	—	chodźmoj		chodźmy
	2nd	chodź	chodźtaj	chodźtej	chodźće
	3rd	chodź	—
past active participle		chodźacy
past passive participle		chodźeny
ł-form		chodźił
verbal noun		chodźenje

Further reading

• “chodźić” in Soblex