cichy

See also: Cichy

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish cich, itself from Proto-Slavic *tixъ.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈt͡ɕi.xɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ixɨ
• Syllabification: ci‧chy
• Homophone: Cichy

Adjective

cichy (comparative cichszy, superlative najcichszy, derived adverb cicho)

1. quiet, silent

   Antonym: głośny

Declension

Declension of cichy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	cichy		cicha	ciche	cisi	ciche
genitive	cichego		cichej	cichego	cichych
dative	cichemu		cichej	cichemu	cichym
accusative	cichego	cichy	cichą	ciche	cichych	ciche
instrumental	cichym		cichą	cichym	cichymi
locative	cichym		cichej	cichym	cichych

Related terms

adjectives

• cichuchny
• cichusi
• cichusieńki
• cichuśki
• cichuteczki
• cichuteńki
• cichutki

 

adverbs

• cichuchno
• cichusieńko
• cichuśko
• cichuteczko
• cichuteńko
• cichutko

 

nouns

• cisza

 

Further reading

• cichy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• cichy in Polish dictionaries at PWN