ciemiężyciel

Polish

Etymology

From ciemiężyć +‎ -ciel.

Pronunciation

• IPA^(key): /t͡ɕɛ.mjɛw̃ˈʐɨ.t͡ɕɛl/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɨt͡ɕɛl
• Syllabification: cie‧mię‧ży‧ciel

Noun

ciemiężyciel m pers (female equivalent ciemiężycielka)

1. oppressor

   Synonyms: ciemięzca, gnębiciel

Declension

Declension of ciemiężyciel

	singular	plural
nominative	ciemiężyciel	ciemiężyciele
genitive	ciemiężyciela	ciemiężycieli
dative	ciemiężycielowi	ciemiężycielom
accusative	ciemiężyciela	ciemiężycieli
instrumental	ciemiężycielem	ciemiężycielami
locative	ciemiężycielu	ciemiężycielach
vocative	ciemiężycielu	ciemiężyciele

Further reading

• ciemiężyciel in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ciemiężyciel in Polish dictionaries at PWN