cilian
Old English edit
Alternative forms edit
Etymology edit
From Proto-West Germanic *kilēn, equivalent to ċiele + -ian.
Pronunciation edit
Verb edit
ċilian
- (intransitive) to be cold
Conjugation edit
Conjugation of ċilian (weak class 2)
infinitive | ċilian | ċilienne |
---|---|---|
indicative mood | present tense | past tense |
first person singular | ċiliġe | ċilode |
second person singular | ċilast | ċilodest |
third person singular | ċilaþ | ċilode |
plural | ċiliaþ | ċilodon |
subjunctive | present tense | past tense |
singular | ċiliġe | ċilode |
plural | ċiliġen | ċiloden |
imperative | ||
singular | ċila | |
plural | ċiliaþ | |
participle | present | past |
ċiliende | (ġe)ċilod |
Related terms edit
Descendants edit
Romanian edit
Noun edit
cilian m (plural ciliani)
- Alternative form of chilian
Declension edit
Declension of cilian
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) cilian | cilianul | (niște) ciliani | cilianii |
genitive/dative | (unui) cilian | cilianului | (unor) ciliani | cilianilor |
vocative | cilianule | cilianilor |