circummunitus
Latin edit
Etymology edit
Perfect passive participle of circummūniō (“fortify”).
Participle edit
circummūnītus (feminine circummūnīta, neuter circummūnītum); first/second-declension participle
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | circummūnītus | circummūnīta | circummūnītum | circummūnītī | circummūnītae | circummūnīta | |
Genitive | circummūnītī | circummūnītae | circummūnītī | circummūnītōrum | circummūnītārum | circummūnītōrum | |
Dative | circummūnītō | circummūnītō | circummūnītīs | ||||
Accusative | circummūnītum | circummūnītam | circummūnītum | circummūnītōs | circummūnītās | circummūnīta | |
Ablative | circummūnītō | circummūnītā | circummūnītō | circummūnītīs | |||
Vocative | circummūnīte | circummūnīta | circummūnītum | circummūnītī | circummūnītae | circummūnīta |