circumnavigans
Latin edit
Etymology edit
Present participle of circumnāvigō
Participle edit
circumnāvigāns (genitive circumnāvigantis); third-declension one-termination participle
Declension edit
Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | circumnāvigāns | circumnāvigantēs | circumnāvigantia | ||
Genitive | circumnāvigantis | circumnāvigantium | |||
Dative | circumnāvigantī | circumnāvigantibus | |||
Accusative | circumnāvigantem | circumnāvigāns | circumnāvigantēs circumnāvigantīs |
circumnāvigantia | |
Ablative | circumnāvigante circumnāvigantī1 |
circumnāvigantibus | |||
Vocative | circumnāvigāns | circumnāvigantēs | circumnāvigantia |
1When used purely as an adjective.