Latin edit

Etymology edit

From circum- (circum-) +‎ polāris (polar).

Pronunciation edit

Adjective edit

circumpolāris (neuter circumpolāre); third-declension two-termination adjective

  1. circumpolar

Declension edit

Third-declension two-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative circumpolāris circumpolāre circumpolārēs circumpolāria
Genitive circumpolāris circumpolārium
Dative circumpolārī circumpolāribus
Accusative circumpolārem circumpolāre circumpolārēs
circumpolārīs
circumpolāria
Ablative circumpolārī circumpolāribus
Vocative circumpolāris circumpolāre circumpolārēs circumpolāria

References edit

  • circumpolaris in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • circumpolaris in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016