circumvagus
Latin
editEtymology
editFrom circum- (“around, about”) + vagus (“wandering”).
Pronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /kirˈkum.u̯a.ɡus/, [kɪrˈkʊmu̯äɡʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /t͡ʃirˈkum.va.ɡus/, [t͡ʃirˈkumväɡus]
Adjective
editcircumvagus (feminine circumvaga, neuter circumvagum); first/second-declension adjective
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | circumvagus | circumvaga | circumvagum | circumvagī | circumvagae | circumvaga | |
Genitive | circumvagī | circumvagae | circumvagī | circumvagōrum | circumvagārum | circumvagōrum | |
Dative | circumvagō | circumvagō | circumvagīs | ||||
Accusative | circumvagum | circumvagam | circumvagum | circumvagōs | circumvagās | circumvaga | |
Ablative | circumvagō | circumvagā | circumvagō | circumvagīs | |||
Vocative | circumvage | circumvaga | circumvagum | circumvagī | circumvagae | circumvaga |
References
edit- “circumvagus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “circumvagus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- circumvagus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.