circumveniens
Latin
editEtymology
editPresent active participle of circumveniō (“surround”)
Participle
editcircumveniēns (genitive circumvenientis); third-declension one-termination participle
Declension
editThird-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | circumveniēns | circumvenientēs | circumvenientia | ||
Genitive | circumvenientis | circumvenientium | |||
Dative | circumvenientī | circumvenientibus | |||
Accusative | circumvenientem | circumveniēns | circumvenientēs circumvenientīs |
circumvenientia | |
Ablative | circumveniente circumvenientī1 |
circumvenientibus | |||
Vocative | circumveniēns | circumvenientēs | circumvenientia |
1When used purely as an adjective.