clamaturus
Latin
editEtymology
editFuture active participle of clāmō (“[I] cry out, claim, shout”).
Participle
editclāmātūrus (feminine clāmātūra, neuter clāmātūrum); first/second-declension participle
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | clāmātūrus | clāmātūra | clāmātūrum | clāmātūrī | clāmātūrae | clāmātūra | |
Genitive | clāmātūrī | clāmātūrae | clāmātūrī | clāmātūrōrum | clāmātūrārum | clāmātūrōrum | |
Dative | clāmātūrō | clāmātūrō | clāmātūrīs | ||||
Accusative | clāmātūrum | clāmātūram | clāmātūrum | clāmātūrōs | clāmātūrās | clāmātūra | |
Ablative | clāmātūrō | clāmātūrā | clāmātūrō | clāmātūrīs | |||
Vocative | clāmātūre | clāmātūra | clāmātūrum | clāmātūrī | clāmātūrae | clāmātūra |