cleini
Old Dutch
editEtymology
editFrom Proto-West Germanic *klainī.
Adjective
editcleini
Inflection
editDeclension of cleini (ja-stem)
strong declension | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
case | masculine | feminine | neuter | plural | ||
nominative | cleini | cleini | cleini | cleina, cleine | ||
accusative | cleinen | cleina | cleini | cleina, cleine | ||
genitive | cleines | cleinero | cleines | cleinero | ||
dative | cleinin, cleinemo | cleinero | cleinin, cleinemo | cleinon | ||
weak declension | ||||||
case | masculine | feminine | neuter | plural | ||
nominative | cleino | cleina | cleina | cleinon | ||
accusative | cleinon | cleinon | cleina | cleinon | ||
genitive | cleinin | cleinon | cleinin | cleinono | ||
dative | cleinin | cleinon | cleinin | cleinon |
Descendants
editFurther reading
edit- “klēni”, in Oudnederlands Woordenboek, 2012