Latin

edit

Etymology

edit

Passive past participle of the verb clīnō (which is dubious except as a participle, or in derivations or compounds like inclīnō)

Participle

edit

clīnātus (feminine clīnāta, neuter clīnātum); first/second-declension participle

  1. inclined, leaning

Declension

edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative clīnātus clīnāta clīnātum clīnātī clīnātae clīnāta
Genitive clīnātī clīnātae clīnātī clīnātōrum clīnātārum clīnātōrum
Dative clīnātō clīnātō clīnātīs
Accusative clīnātum clīnātam clīnātum clīnātōs clīnātās clīnāta
Ablative clīnātō clīnātā clīnātō clīnātīs
Vocative clīnāte clīnāta clīnātum clīnātī clīnātae clīnāta

References

edit
  • clinatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • clinatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • clinatus in D. P. Simpson, Cassell's Latin Dictionary, Wiley Publishing, 1968