Latin edit

Etymology edit

From cōgitō +‎ -bilis.

Adjective edit

cōgitābilis (neuter cōgitābile); third-declension two-termination adjective

  1. conceivable, thinkable
    • c. 1300, John Duns Scotus, Reportatio I-A:
      ergo non erit unus conceptus cogitabilis
      thus it will not be one conceivable thought

Declension edit

Third-declension two-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative cōgitābilis cōgitābile cōgitābilēs cōgitābilia
Genitive cōgitābilis cōgitābilium
Dative cōgitābilī cōgitābilibus
Accusative cōgitābilem cōgitābile cōgitābilēs
cōgitābilīs
cōgitābilia
Ablative cōgitābilī cōgitābilibus
Vocative cōgitābilis cōgitābile cōgitābilēs cōgitābilia

References edit