collinus
Latin
editEtymology
editFrom collis (“hill”) + -īnus.
Pronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /kolˈliː.nus/, [kɔlˈlʲiːnʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /kolˈli.nus/, [kolˈliːnus]
Adjective
editcollīnus (feminine collīna, neuter collīnum); first/second-declension adjective
- Of a hill; growing on a hill.
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | collīnus | collīna | collīnum | collīnī | collīnae | collīna | |
Genitive | collīnī | collīnae | collīnī | collīnōrum | collīnārum | collīnōrum | |
Dative | collīnō | collīnō | collīnīs | ||||
Accusative | collīnum | collīnam | collīnum | collīnōs | collīnās | collīna | |
Ablative | collīnō | collīnā | collīnō | collīnīs | |||
Vocative | collīne | collīna | collīnum | collīnī | collīnae | collīna |
Related terms
editReferences
edit- “collinus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- collinus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.