condemnaturus
Latin edit
Etymology edit
Future active participle of condemnō.
Participle edit
condemnātūrus (feminine condemnātūra, neuter condemnātūrum); first/second-declension participle
- about to condemn
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | condemnātūrus | condemnātūra | condemnātūrum | condemnātūrī | condemnātūrae | condemnātūra | |
Genitive | condemnātūrī | condemnātūrae | condemnātūrī | condemnātūrōrum | condemnātūrārum | condemnātūrōrum | |
Dative | condemnātūrō | condemnātūrō | condemnātūrīs | ||||
Accusative | condemnātūrum | condemnātūram | condemnātūrum | condemnātūrōs | condemnātūrās | condemnātūra | |
Ablative | condemnātūrō | condemnātūrā | condemnātūrō | condemnātūrīs | |||
Vocative | condemnātūre | condemnātūra | condemnātūrum | condemnātūrī | condemnātūrae | condemnātūra |